Niklas Luhmann
życiorys
dorobek
inspiracje
kontynuacje

NL w Polsce
tłumaczenia
opracowania
nawiązania

luhmann.pl
idea
teksty
redakcja
   
Niklas Luhmann
życiorys - dorobek - inspiracje - kontynuacje



Gregory Bateson (1904-1980)
Brytyjski antropolog ze szkoły Palo Alto, zajmował się teorią komunikacji, lingwistyką, ekologią, epistemologią. Dla Luhmanna szczególnie istotne były jego rozważania z dziedziny ekologii i informacji zawarte w pracach:
  • Gregory Bateson, Steps to an Ecology of Mind, Balantine, San Francisco 1972
  • Gregory Bateson, Mind and Nature - A Necessary Unity (Advances in Systems Theory, Complexity, and the Human Sciences), Bantam Books, Toronto 1979

Heinz von Foerster (1911-2002)
Austriacki fizyk i filozof, którego badania przyczyniły się istotnie do rozwoju cybernetyki. Był jedną z ważniejszych postaci nurtu radykalnego konstruktywizmu, opracował koncepcję cybernetyki drugiego stopnia. Praca von Foerstera, na którą Luhmann szczególnie zwracał uwagę, to:
  • Heinz von Foerster, Observing Systems, Intersystems Publications, Seaside California 1982

Humberto R. Maturana (1928- ), Francisco J. Varela (1946-2001)
Chilijscy neurobiolodzy, wspólnie zdefiniowali i rozwinęli koncepcję autopoiesis, prowadzili także badania w zakresie epistemologii i filozofii (H. Maturana jest jedną z czołowych postaci nurtu radykalnego konstruktywizmu, F. Varela koncentrował się w swoich późniejszych pracach na problemach neurofenomenologii). Najważniejsze wspólne prace:
  • Humberto R. Maturana, Francisco Varela, Autopoiesis and Cognition: The realization of the living, D. Reidel Publishing Co., Dordecht 1980
  • Humbreto R. Maturana, Francisco Varela, The Tree of Knowledge: A new look at the biological roots of human understanding, Shambhala, Boston 1987

Talcott Parsons (1902-1979)
Amerykański socjolog, twórca ogólnej teorii społecznej (funkcjonalizm strukturalny), mającej połączyć koncepcję działania i struktury. System teoretyczny skonstruowany przez Parsonsa miał wpływ na kształt teorii N. Luhmanna, który przez rok (1961) studiował u niego na uniwersytecie w Harvardzie. Wybrane ważniejsze prace:
  • Talcott Parsons, The Structure of Social Action (1937)
  • Talcott Parsons, The Social System (1951)
  • Talcott Parsons, Sociological Theory and Modern Society (1968)
  • Talcott Parsons, Social Systems and the Evolution of Action Theory (1977)

George Spencer Brown (1923- )
Brytyjski matematyk, logik i filozof, twórca "praw formy" (rachunku formy), koncepcji unmarked space i re-entry, które opisał w swojej najważniejszej pracy:
  • George Spencer Brown, Laws of Form, Allen & Unwin, London 1969

Gotthard Günther (1990-1984)
Niemiecki filozof i logik; w latach 1960-72 profesor w założonym przez H. von Foerstera Biological Computer Laboratory (Urbana, USA), od 1972 profesor na uniwersytecie w Hamburgu; twórca logiki i teorii polikontekstualnej. Najważniejsze prace:
  • Gotthard Günther, Das Bewusstsein der Maschinen. Eine Metaphysik der Kybernetik, Agis Verlag, Krefeld, Baden Baden, 1. Aufl. 1957, 2. Aufl. 1963, 3. Aufl. 2002
  • Gotthard Günther, Idee und Grundriss einer nicht Aristotelischen Logik, Felix Meiner Verlag, Hamburg, 1. Aufl. 1959, 2. Aufl. 1978, 3. Aufl. 1991
  • Gotthard Günther, Beiträge zur Grundlegung einer operationsfähigen Dialektik, (Erster Band 1976, Zweiter Band 1979, Dritter Band 1980), Felix Meiner Verlag, Hamburg

Edmund Husserl (1859-1938)
jeden z najważniejszych filozofów niemieckich XX w., twórca fenomenologii; profesor w Lisku, Getyndze i Fryburgu Bryzgowijskim; Luhmann nawiązywał przede wszystkim do jego pojęcia sensu; najważniejsze pisma:
  • Edmund Husserl, Logische Untersuchungen. Zweiter Teil: Untersuchungen zur Phänomenologie und Theorie der Erkenntnis (1900)
  • Edmund Husserl, Ideen zu einer reinen Phänomenologie und phänomenologischen Philosophie. Erstes Buch: Allgemeine Einführung in die reine Phänomenologie (1913)
  • Edmund Husserl, Formale und transzendentale Logik. Versuch einer Kritik der logischen Vernunft (1929)
  • Edmund Husserl, Die Krisis der europäischen Wissenschaften und die transzendentale Phänomenologie (1936)